
Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα πως τα ξέφωτα εν πολλά ωραία, ξεκούραστα, ασφαλή…πάντα η γνώση, το δεδομένο του χώρου φέρει σιγουριά. Ο δρόμος όμως φέρνει εικόνες μέσα σου τζιαι έξω σου.
Παρόλη την αβεβαιότητα η απόφαση ελήφθη τζιαι έτσι είπα «όπου να'ναι ξαναβγαίνουμε στο δρόμο»!
Όπως φαίνεται ένα κομμάτι της ήταν τζιαι τούτο…με τα καλά, τα κακά τζιαι τα πολλά κακά του, που πλέον εφυλαχτήκαν στην Ερμαρόλα…πάει κιόλας ένας χρόνος…!
Υ.Γ. Επειδή το γενέθλιο party αποφάσισα να το κάμω κυριολεκτικά στο δρόμο, μια πολλά ωραία βόλτα σε ένα τόπο που δεν εξαναπήα, με ένα μέσω με το οποίο δεν εξαναταξίδεψα τόσο, υπόσχουμαι τις μπύρες να τις κεράσω άλλη μέρα:-P