Όποιος ξεχνάει χάνεται…

…Ραγίζει όποιος θυμάται…


http://www.youtube.com/watch?v=9rRODCQBxik

Άλλη μέρα...επόμενη μέρα

…κατά πώς η Καταιγίδα
στο σημείο μηδέν όπου ευωδιάζει
απ' αρχής πάλι ένα πoυλί
καθαρό παλινοστούσε το αίμα
και τα τέρατα έπαιρναν την όψη ανθρώπου…





(Ισραηλίτης)




(Παλαιστίνιος)

Εδώ μάστρος, εκεί μάστρος που είναι ο μάστρος;

Πάω στη δουλειά θωρώ το μάστρο…πάω για καφέ θωρώ το μάστρο, πάω για lunch θωρώ το μάστρο, πάω για ποτό θωρώ το μάστρο, πάω συναυλία θωρώ το μάστρο, άσε που καμία φορά βάλω τηλεόραση-σπανίως- θωρώ το μάστρο, ανοίω εφημερίδα μπορεί να δω το μάστρο... Τελικά είτε που πρέπει να αναθεωρήσω το που κινούμαι τζιαι τις δραστηριότητες μου, είτε που ο μάστρος εν πολλά “cool”…είτε που δεν σχολάνω ποτέ αλλά νομίζω ότι σχολάνω/κινούμαι. Οϊ τίποτε άλλο αλλά άρχισα να ανησυχώ πως εν να τον συνηθίσω τζιαι εν να τον πεθυμώ όταν θα πηαίνω σπίτι μου.
Ήντα ψυσιή που ως τζιαι το “εν να φκώ έξω να δω λίο κόσμο” έχασε την αξία του πλέον!

Βραδινή περιπολία-Χρώμα ασημί

Η άποψη που θέλει τον χρόνο ως τον καλύτερο γιατρό δεν με βρίσκει σύμφωνη. Σίγουρα ο χρόνος κάμνει τη δουλειά του αλλά γιατρός δεν είναι πόσο μάλλον ο καλύτερος. Ίσως να εν κυβερνητικός υπάλληλος ή τζιαι λογιστής αλλά σίγουρα οϊ γιατρός.
Έχω την εντύπωση πως εν απλά απόσταση, διάστημα μεταξύ του πλασμάτου τζιαι του γεγονότος. Αν τωρά μέσα σε τζείνον το χώρο ακολουθείς ανοδική ή καθοδική πορεία οι παράγοντες εν άλλοι…το συναίσθημα, η λογική, η γνώση, η συγχώρεση, η τύχη, η ατυχία…τζιαι άλλα πολλά. Αν όμως μένεις στάσιμος; Μπορεί τζιαι να έχουν δίκαιο όσοι λεν πως εν κόλλημα του νου ή ανικανότητα, άρνηση αποδοχής της πραγματικότητας. Ε παρακάτω;
Καμιά φορά μέσα στο θυμό ή το μαράζι σου κλεύκεις. Βαρεί η ζυγαριά προς τη μια μερκά. Κάπου του εγέλασες του πραμάτου. Τζιαμέ που έφκαλες τον εαυτό σου που τα πάντα γιατί έτσι νομίζεις πως εν να νιώσεις καλά. Χμ…φάε που τα καλά σου τωρά-που λέει τζιαι η κολλητή η Γώγα (από το Υπερπαραγώγα).
Δίκαιος εν να είσαι ύστερα, αν τα καταφέρεις δηλαδή γιατί τζιαι τούτο εν μεγάλη υπόθεση. Τότε βάλεις τα ξανά ούλλα πάνω τζιαι ξεκινάς.
Ύστερα λεν σου μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι…μακάριοι εν όσοι δεν ξέρουν να μετρούν. Η δική μου η οκκά κάμνει 400 πάλε σήμερα…

Υ.Γ. http://www.youtube.com/watch?v=bzjiDqIrilw&feature=related