Λες τζιαι αξιώθηκα να μεγαλώσω για να καταλάβω τζιαι να ζω όσα άκουα που μιτσιά να λεν οι μεγάλοι. Λες τζιαι μου έδωσαν παραγγελιά να κάμω, να πάθω τζιαι να μάθω. Τότε που ήξερα να κλαίω φανερά τζιαι που με ένα νίψιμο τζιαι μιαν αγκαλιά τέλειωναν όλα.
Ύστερα μαθαίνεις να γίνεσαι μεγάλος τζιαι το έξω γίνεται μέσα. Ζώντας στο εσωτερικό σου αντιλαμβάνεσαι πως δεν είσαι τζιαι τόσο όμορφος όσο είναι η εικόνα σου, αλλά βλέπεις καθαρά πως λειτουργείς τζιαι πως καταφέρνεις να υπάρχεις. Αν όμως πεις να κλάψεις η αλμύρα των νερών σου όσο τζιαι να προσπαθήσεις δεν φέρνει την κάθαρση που κατάφερνες κάποτε τζιαμέ έξω, αλλά κάθεται όπου είσαι ανοιχτός τζιαι ξυπνά τα όσα νανουρίζεις κάπου μέσα σου.
Καμιά φορά θέλω να φωνάξω δυνατά. Ίσως ο αντίλαλος που θα καταφέρω να με κάμει να σπάσω τζιαι να ξαναβρεθώ έξω. Θυμούμαι ήταν όμορφα…
-------------------------------------------------------------------------------
Ήμουν κοντά του σήμερα…στον πραγματικό κόσμο…μετρώντας χιλιομετρικά. Από ώρα ένιωθα την ενέργεια του. Η οικειότητα από την για χρόνια παρουσία μου σε τούτο το μέρος γινόταν ξαφνικά εμπόδιο στην καλή μου λειτουργία. Αποχώρησα. Στον δρόμο τον είδα. Δεν είμαι σίγουρη αν ήταν αλήθεια ή αν απλά η τρισδιάστατη ανάμνηση του με κάμνει να βλέπω φαντάσματα. Ήθελα να του μιλήσω αλλά δεν ήξερα τι να πω…Έφυγα. Μετάνιωσα…Ένιωσα πως ήθελα να κλάψω, φανερά…δεν τα κατάφερα. Θυμήθηκα πως τώρα είμαι μεγάλη. Πόνεσα…έτσι νόμισα πως σήμερα θα καταφέρω να φωνάξω τόσο όσο χρειάζεται για να σπάσω. Αν τρομάξει; Σιώπησα. Κάμνω πως δεν συμβαίνει τίποτε τζιαι απομακρύνομαι…χιλιομετρικά…
----------------------------------------------------------------------------
Ξημερώνει. Ξέρω…θα διαχωρίσω και πάλι λογικά. Κρίμα.
Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Fantasmata???E oi!!Tora arxisa pragmatika na anisixo!
Fili Candy prepei na sou pw oti kathe fora pou se thkiavazw niwthw oti en eimai je toso psycho telika... :)
@ Δικηγόρος Μην μου αγχώνεσαι
@ActionWoman Ναι υπάρχουν και χειρότερα ;-)
Δημοσίευση σχολίου