Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Ήξεις αφήξεις ουκ εν τω πολέμω θνήξεις...

“Έχεις ώρα”;
...Ενίοτε διφορούμενο…μετρώ.

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

Επιστροφή…

Μετά το τελευταίο ντου του Ιουλίου, έκλεισα την πόρτα στη πρώτη διάσταση. Έμοιαζε σαν έρημη πόλη μετά που τυφώνα. Τι παράξενο πράμα κάποιοι να έχουν την ικανότητα να παίρνουν τόσο λίο που τον χρόνο σου αλλά τόσα πολλά που σένα. Άρχισα να ζω στη δεύτερη όπως κάποιος που απλά απασχολείται για να περάσει ο τζαιρός, χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον πέραν του επιτρεπτού που τον ίδιο. Τζιαι η κυριολεκτική μετανάστευση είναι μια υπαρκτή λύση αλλά αν τούτο θα υπάρξει ως γεγονός θα συμβεί υπό άλλες συνθήκες…θα είναι μια καθαρή επιλογή. Η μετανάστευση στην άλλη διάσταση, την άλλη εικόνα της ζωής σου μπορεί επίσης να αποτελέσει ένα ενδιαφέρον ταξίδι.
Αποφάσισα όμως τωρά να επιστρέψω τζιαι η υποδοχή εν θερμή. Δέχουμαι την με ευχαρίστηση τζιαι έκπληξη μπορώ να πω. Ενόμιζα πως η απουσία μου δεν είσιε γίνει αντιληπτή που τους άλλους. Επεθυμήσαν με λαλείς; Χμ…εγώ κάποιους ναι. Πόσα να αλλάξαν για τζείνους άραγε που τη μέρα που έκλεισα την πόρτα;
Νιώθω πως με παρατηρούν… εν να με δουν είμαι σίγουρη παρόλο που για την ώρα ξεκινούν που τις τρίσιες…μεταφορικά τζιαι κυριολεκτικά. Τότε ξανθές τωρά καστανές… εν να επιστρέψω τζιαι σε τούτο όμως. Το αποφάσησα. Δεν είμαι έτοιμη ακόμα να το παίξω έξυπνη…ας είμαι για ακόμα λίο χαζή.

Παρασκευή 17 Απριλίου 2009

Όπως τζιαι αν σε βολεύκει…

Ο καθένας μας αντιλαμβάνεται τα πράματα διαφορετικά (ουσιαστικά, πραγματικά, μεταφορικά, συμβολικά ακόμα τζιαι αδιάφορα) έτσι οποίος τζιαι να εν ο τρόπος που εσύ το καταλαβαίνεις…καλή ανάσταση να έσιεις όπου τζιαι αν την χρειάζεσαι.
Περιμένω την τζιαι εγώ κατά κάποιο τρόπο…την εσωτερική κυρίως ανάσταση αλλά για να πω την μαύρη μου αλήθκεια, μετά που πενήντα μέρες νηστεία περιμένω με ανυπομονησία τζιαι μια πίττα σιεφταλιές (μιαμ!)…

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Κεράκια χιλιάδες να ανάψουν, φυσώ και τα σβήνω, τα χρόνια περνούν ευτυχώς…

Εν σαν να ετζοιμήθηκα 19 τζιαι να ξύπνησα 29 σήμερα. Στα 19 όμως ζητούσαν που μένα να σπουδάσω σήμερα ζητούν μου να παντρευτώ. Ακατανόητος τούτος ο κόσμος ή μήπως ο πλέον προβλέψιμος; Έχουμε τζιαι οι θκυό γενέθλια σήμερα. Εμείναμε μόνες μας τζιαι ήβραμεν την ευκαιρία να συνομιλήσουμε για λίο. Τελευταία εν αφήνουμε πράμα που να μην το μιλήσουμε. Πάντα ήταν μέσα στη ζωή μου αλλά μεταξύ μας, δεν την εσυμπαθούσα. Τελευταία αγαπώ την τζιαι παρατηρώ την πολλά. Σήμερα ήταν χαρούμενη τζιαι που την άλλη κάτι εβασάνιζε την σκέψη της.
“Μα τι έπαθαν ούλλοι τζιαι εφυρτήκαν να παντρευτώ”;
Τι να της απαντήσω…Εντάξει εν τζιαι είμαστε τζιαι μωρά αλλά η αλήθεια σήμερα έπρηξαν μας.
Βλέπω την πως με την ζωή της εν πολλά ευχαριστημένη τζιαι αρκετά καλά. Με το μόνο που δεν μπόρεσε να συμφιλιωθεί ακόμα για να προχωρήσει εποικοδομητικά εν το να μπει ξανά σε μια σχέση. Ούλλη μέρα εν περιτριγυρισμένη που κόσμο αλλά για να αφήσει κάποιον να έρτει κοντά της κοσσινίζει τον όσο δεν πάει…άλλωστε κατέχει δικαίως τον τίτλο της ξενέρωτης της παρέας αφού μια γεναίκα στα 29 της (πλέον) είναι ανεπίτρεπτο να επήε μόνο με τόσους άντρες που ο αριθμός τους να καλύπτεται σε λιότερα τζιαι που τα μισά δάκτυλα του ενός της σιερκού. Η αλήθκεια εν ότι ζηλεύκει τις φίλες της…που μπορούν να λειτουργούν διαφορετικά, όχι για τις εμπειρίες τους-όπως της είπε (εκτός πραγματικότητας) κάποια στιγμή ο πρώην της…αλλά για το γεγονός ότι ζουν πολλά τζιαι κουβαλούν λία.
Κάποιοι άνθρωποι ξεκινούν τη ζωή τους αλλιώτικα…αντίστροφα. Εκεί που ήταν εντελώς εκτός που το θέμα γάμος τζιαι αρκετά αντίθετη βρέθηκε σε μια σχέση για πολλά πολλά χρόνια τζιαι επίστευκε πως τζείνος θα εν ο άντρας της…μάλλον όμως δεν ήταν. Μέχρι να το συνειδητοποιήσει ότι ήταν έξω που τούτο εβρέθηκε ένας άλλος που ήθελε ντε τζιαι καλά να είναι ο άντρας της για πάντα…μέχρι τζείνη να τον ερωτευτεί αρκετά τζείνος άφηνε την γιατί ήταν ανώριμη για γάμο…τζιαι όταν την εξανάψαξε τζείνη ήταν πιο μπερδεμένη που ποτέ αφού η πρώτη αγάπη τζιαι πίστη της ήταν ακόμα πολλά δυνατή.
Δεν ξέρω τι έσιει σειρά μετά αλλά υποσχέθηκα της πως μέχρι τα τριάντα δεν θα κουβαλά τίποτε. Ίσως η διαδικασία του να βοηθήσεις κάποιον να ελευθερωθεί να ελευθερώνει τζιαι εσένα τον ίδιο. Ξεκινούμε που σήμερα…το πάρτι δεν είναι γαμήλιο ευτυχώς…είναι γενέθλιο!
Χρόνια μας καλά!!

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Bar(ο)διάλογοι Άντρας-Γυναίκα «Ζηλεύκω ε τζιαι μετά περνά μου»

-Ώστε την γνωρίζεις…
-Ναι.
-Είναι η παρολίγον γυναίκα μου.
-Μα τι εννοείς;
-Είναι ο άνθρωπος που επέρασα έξι σημαντικά χρόνια μαζί τζιαι που επίστευκα μέσα μου πως θα ήταν η γυναίκα που θα επαντρέφκουμουν.
-Λέεις το τζιαι φαίνεσαι χαρούμενος…
-Γιατί να μην είμαι; Είναι υπέροχος άνθρωπος, επέρασα μαζί της τόσα πολλά που ακόμα τζιαι τα άσχημα ήταν όλα τόσο όμορφα στο σύνολο τους, ήταν τζιαι πάντα θα είναι ένας που τους σημαντικότερους ανθρώπους για μένα. Με το που προσπαθήσει να πει το όνομα μου γιατί με χρειάζεται θα είμαι δίπλα της σε ότι χρειαστεί…
-…
-Τί;…τι σκέφτεσαι;
-…Ότι ζηλεύκω αφάνταστα…εν άδικο…τζείνος ποτέ δεν θα μιλήσει έτσι για μένα…Είναι τυχερή αλλά τζιαι εσύ είσαι σίγουρα τυχερός. Δεν βαριέσαι…Θα το σκέφτουμαι κάπως έτσι εγώ τζιαι μάλλον εν αρκετό. Μέχρι πρότινος νόμιζα πως δεν είναι...ίσως έκαμνα λάθος.
-….
-Είδες τελικά το έργο που έλεες τις προάλλες πως ήθελες να δεις;

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

Πέντε έμπλαστρα βάλιουμ για τη ψυσιή


Λοιπόν…η Candy παίρνει την πάσα από τον Terra Incognita τζιαι ξεκινά να γράφει πέντε πράματα που γαληνεύκουν την ψυσιή της, αν τζιαι η αλήθκεια έσιει πολλά άλλα, μικρά τζιαι καθημερινά που μου προσφέρουν ευχαρίστηση…anw περιορίζουμαι σε τούτα.

1. H κίνηση…τζιαι δεν εννοώ το μποτιλιάρισμα αλλά την κίνηση ως συνεχόμενη μετατόπιση που τον ένα τόπο στον άλλο. Τακτικότατος τρόπος έκφρασης της είναι το να πιάνω το αυτοκίνητό τζιαι να πηαίνω βόλτες όπου με φκάλει ο δρόμος. Αν είμαι μόνη μου περιορίζομαι στη Λευκωσία άτε τζιαι στα περίχωρα αλλά συνήθως προτιμώ να κάμνω τις διαδρομές μου με καλή παρέα. Αν η παρέα μου εκτελεί τζιαι χρέη ταξιτζή πάνω χαρά μου γιατί απολαμβάνω τη διαδρομή ακόμα παραπάνω. Η πιο μεγάλη βόλτα που έκαμα ήταν όταν ήμουν ακόμα αθκιασερή-φοιτήτρια-τζιαι έκαμνα διακοπές στην Κύπρο, ξεκινήσαμε στις 6 το απόγευμα κάμνοντας τον περιφερειακό γύρο της ελεύθερης Κύπρου(ακάμωτα τζιαι καμωμένα).
Υστερόγραφο: Αν η βόλτα συνδυαστεί με σταθμούς για περπάτημα στη φύση, επισκέψεις σε χωρκά κτλ…τύπου εκδρομή, ακόμα καλύτερα. Γενικά η κίνηση κινεί το νου μου…μπορώ να μπω τζιαι να φκώ που τα πιο μεγάλα αδιέξοδα…

2. Τα ταξίθκια εκτός Κύπρου εν το χαβιάρι της ψυσιής μου. Αγαπώ το να γνωρίζω τόπους ξένους. Έχω μια που τις πιο σπαστικές συνήθειες…θέλω να γνωρίσω όσα παραπάνω μπορώ για τον τόπο στον οποίο παω, ως εκ τούτου γυρίζω τα μουσεία, τα αξιοθέατα, περπατώ, θωρώ θεάματα τζιαι συνήθειες των κατοίκων, είτε τούτο αφορά ένα νησί, μια πόλη, μια μεγαλούπολη κτλ…Δυστυχώς ή ευτυχώς το ταξίδι δεν σημαίνει μαγαζιά για ψώνια. Για καλή μου τύχη μέχρι στιγμής έβρισκα παρέα που ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις μου. Μόνες εξαιρέσεις ήταν ένα ήπιο “καθυστερημένη που δεν με άφησες να ψουμνίσω” το οποίο εισέπραξα που μια φίλη στις Βρυξέλλες, μετά από πολύωρη επίσκεψη στο μουσείο μοντέρνας τέχνης τζιαι μια καθιστική διαμαρτυρία, για κακή μου τύχη όχι σιωπηρή, που εκάμναν οι πολυαγαπημένες μου αδερφές μέσα στο Μουσείο φυσικής ιστορίας στην Ουάσιγκτον έτοιμες να λιποθυμήσουν που την κούραση τζιαι την πίνα.

3. Το τίποτε…καμιά ουσιαστική τζιαι αντικειμενικά εποικοδομητική πράξη για τους άλλους αλλά για μένα σπουδαία: Εκφράζεται συνήθως με το να φκαίνω που το κοστούμι της συγυρισμένης κορούδας τζιαι να μετατρέπουμε για λίο σε Eminem (-όπως με βάφτισαν οι φίλοι μου ή 17χρονο όπως λέει η Ροκόλα sis), με τις φόρμες με την κουκούλα τζιαι τα αθλητικά, να πηαίνω με τους φίλους μου για λετσοφαϊ, σουβλάκια ή καφέ τζιαι να καθούμαστε με τις ώρες μιλώντας, συζητώντας, παίζοντας τζιαι περιπαίζοντας ο ένας τον άλλο, μέχρι να λύσουμε, να νυστάξουμε τζιαι να πάμε να πέσουμε όπως τα λέσια, χαλαροί τζιαι ευχαριστημένοι.

4. Τα Σαββατοκύριακα που ξημερώνουν ηλιόλουστα την άνοιξη κάμνω καφέ, πιάνω τις εφημερίδες ή το βιβλίο, κάθουμαι στη βεράντα, στην ήσυχη ακόμα γειτονιά μας τζιαι παριστάνω τον κάττο που λιάζεται…το μόνο που μένει είναι το να εκπαιδευτώ στο να κάμνω γργργργργργρ! Μειονέκτημα της υπόθεσης εν το ότι όπως τα μάθκια σου χρειάζεται να συνηθίσουν το φώς του εσωτερικού χώρου μετά έτσι τζιαι η ήρεμη ψησιή σου χρειάζεται να συνηθίσει την πολύβουη πραγματικότητα, την δική σου τζιαι των άλλων.

5. Με τις ώρες να μου διηγούνται ιστορίες δεν πρόκειται να πω κανεί. Τζείνο το «τζι’ άλλο γιαγιά» ή το «ακόμα μια μάμα μου» εν να εν πάντα το ίδιο. Όποτε έχω το χρόνο απολαμβάνω ένα καφέ με τους παππούδες, καμιά φορά τζιαι με τη μάμα τζιαι τους θείους. Καφές πολύωρος τζιαι πολύχρωμος αφού πάντα έχω περιέργεια τζιαι θα ρωτήσω να μάθω κάτι…τζιαι η απορία μου γίνεται κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη γυρισμένη δως της μπάτσο να γυρίσει ιστορία να αρχινίσει…Μακάρι να έχουν ούλλοι κάποιον να τους διηγείται ιστορίες, να τους ανοίει παράθυρα στους άλλους κόσμους. Ίσως επειδή καταλαβαίνω την σημασία τούτου του πράματος, απολαμβάνω τελευταία να θκιαβάζω τζιαι εγώ ιστορίες τζιαι παραμύθκια στην Πριγκίπισσα, ένα 2,5 χρονών νουν στην κυριολεξία… Κάθε φορά παρακολουθώ την ενώ θκιαβάζω πως παρακολουθά τζιαι τζείνη με τη σειρά της εμένα. Αναρωθκιούμαι αν έχουμε το ίδιο ύφος όταν ακούμε ιστορίες τζιαι επιβεβαιώνει μου το κάθε φορά…μόλις τελειώσω την ανάγνωση φωνάζει με χαρά “Ξανά Candy”!